main tipu

di saat masa-masa terakhir itu begitu valuable-'the i need all the time in the world' utk belajar moments set in, di saat-saat itulah sy berfoye-foye. inilah yg sy namakan main tipu. hasrat di hati nk belaja, (sungguh, banyak lagi yg belum disentuh!) namun jari jemari ni sungguh merenyam utk click sini sane bloghopping from one to another.haishh....tak bermoral kan?? (kids-don eva try dis at home). yg pastinye sy dptlah beberape inspirasi dr blog2 yg sy bace tuh (byk juge gelak tawa terhibur). dari pagi memang emosi sy tak stabil. entah kenape. mcm tak betul je. pagi tadi sy belaja kat atas bumbung, tempat ampaian sidai baju. bentang tikar kt lantai tu then ambik meja kecik dan duduk bersila. sbb sy tak boleh duduk bilik, mata terlelap-lelap. lagipun 2-3 hari ni langit sangat2 lah cantik esp waktu maghrib menjelang (2 hari berturut-turut dah sy balik menjelang maghrib). langit berwarna oren ke-emas emasan (u all jogjarians ade notice tak??). subhaanallah, memang sangat cantik. (kalauu ayah ada mesti dia dah sebut chanteeeekkk...). siap ada org-org berhenti tepi jalan lagi semata mata nk ambil gamba senja nan cantik tu. jadi niat di hati sy pagi tadi adalah utk belajar sambil menikmati pemandangan langit yg cantik tu. konon2 nk mendekatkan diri pd alam. hehe. herm, pastu call mak smbil kat atas bumbung. mak sy kate pelik. housemate sy pun kate patut pelik, 'ingat ko sidai baju..lame beno kt atas tuhh'...hehee.

begitulah, bile exam menjelma, mulelah macam2 simptoms pelik2 muncul. tak makan nasilah, makan tak berkhasiatlah (mengemil), minum bende2 manis overdose lahh, sakit pinggang belakang lahh, nausea lah,panic attacklah, nk nangis lah, dan macam2 lagi. pendek kata, marilah same2 mendoakan sy agar sy tetap bertahannn dan meskipun satu dunia sy goes awry, sy masih tetap mampu memaintainkan kewarasan diri sy. aminn.